Bir şeyi hem çok isteyebilirim, hem de reddedebilirim. İkisini aynı anda yaşayabilirim. İstediğim şeyi aynı anda reddetmek beni tutarsız yapmaz. İçsel öykümün hikayeleri daha derinlerde hem çok arzulayabilir hem de korkabilirim. İkisini aynı anda yaşayabilirim. Çok istediğim şeye doğru giderken korkularım ortaya çıkabilir. Aynı anda hem heyecanlanıp hem endişe duyabilirim. Bir elim istediğim şeye uzanırken diğer elim onu reddedebilir. İstediğim şeye doğru giderken korkularım bana kendilerini hatırlatabilir. Bu doğaldır. İnsan olmanın doğasında her türlü duyguyu bir arada yaşayabilirim. Cesaret ve korkularım el ele yürüyebilir. Cesaretim öne çıkartırken, korkum beni geriye çekebilir. Ne güzel demiş Napoleon Hill ” Cesaret korkunun yokluğu değildir, hiç korkmamak da değildir. Korkuya rağmen bir şeyler yapabilmektir.” Korkularıma rağmen değil, korkularımla birlikte yürüyebilirim ve bunu bilmiyorsam öğrenebilirim.