Birini anlamak, onun acısını kendi omuzlarına almak ya da onun yüklerini taşımak demek değildir.

Empati, bir başkasının iç dünyasına tanıklık etmektir; onun hislerini anlamak ama onun hayatını üstlenmek demek değildir. Çünkü her insan kendi yolunu yürür, kendi zorluklarını aşar ve bu süreç, kişinin büyümesi için gereklidir.

Birinin derdine, korkusuna ya da acısına tanıklık etmek, yanında durmak yeterlidir. Onu taşımaya kalkışmak, hem kendi sınırlarını zorlamak hem de onun kendi gücünü bulmasını engellemektir. Gerçek anlayış, birinin yaşadıklarına saygı duymak, ama onun yerine bu yükü omuzlamaya çalışmamaktır.

Birini anlamak; onun yanında durarak, varlığını hissederek, ona alan açmaktır. Onun mücadelesini yaşamasına izin vermek…
Çünkü başkalarının yüklerini taşımaya kalktığımızda, kendi yolculuğumuzu da göz ardı ederiz.

Ve aslında kimse kimseyi tam anlamıyla taşıyamaz; sadece destek olabiliriz, bir ışık tutabiliriz. Ama o yolu her insan kendi ayaklarıyla yürümek zorundadır.

Unutma ki;
Anlamak, hissetmek demektir.
Fakat hissetmek, yüklenmek demek değildir.
Yanında olmak, taşımaktan daha değerlidir.
Çünkü insan kendi gücünü bulduğunda gerçekten özgürleşir.

İçsel barışını ve huzurunu, bir başkasının yönetemediği yerleri kontrol etmeye çalışarak tüketme.

Birini anlıyor olman onu taşıyacağın anlamına gelmez.

Yazar: Canan Coşkun Sayın