Duygularımızı o kadar çok içselleştiriyoruz ki, bütün varlığımızı kaplıyor. Korku, üzüntü, öfke hissettiğimiz zaman bunun sadece bir duygu olduğunu unutup, aramıza hiçbir mesafe koymadan bütün benliğimizi kaplaması izni veriyoruz. Korkuyorsak korkumuz oluyoruz, Öfkeleniyorsak öfkemiz oluyoruz, Üzülüyorsak üzüntümüz oluyoruz.

Bütünsel olarak her duyguyu içselleştirip bizi ele geçirmesine izin veriyoruz. Bu duygular insan olmanın getirisi. Bir duygudur sadece. Ama biz duygularımıza o kadar çok bağlanıyor ve sürüklenip gidiyoruz ki içlerinde kayboluyoruz. Biz, duygumuz oluyoruz. Halbuki duygular gelir. Duygular hissedilir. Duygular yaşanır. Duygularımızla aramıza mesafe koymayı öğrenebiliriz. Biz duygunun tamamı değiliz. O bizim bir parçamız. Olması ve hissedilmesi doğal olan, insan olmanın bir parçası. Bütünlüğümüzü duygularımızla yönetemeyiz. Çünkü duygu biz olur ve o bizi yönetmeye başlar. Duygularımızın esiri oluruz. Onların içine o kadar gireriz ki, kendimize çıkacak kapı bırakmayız. Bir odanın içine hapsolmuş gibi o duygunun içinde hapsoluruz. Duygular gelir, yerleşir. Ama biz gökyüzü gibi derin ve sonsuz bir varlığız.

Duygular ise bulutlar. Gelip ve geçmesine izin vermeliyiz. Orada o duygunun olmasına izin vermek, bunu insan olmanın doğal bir parçası olduğunu görmek, duygularımızla sağlıklı bir ilişki içinde olmamızı sağlar. Duygularımızla bir yetişkin gibi olgun ve mesafeli bir ilişki kurmak farkında olmak ile yakından bağlantılıdır. Ne hissettiğinizi hangi duyguyu yaşadığınızı ve duyguyu yaşama sürenizi belirlemek bilinçli seçimler ile mümkün hale gelebilir. Biz duygularımız değiliz, duygularımız bizim bir parçamız. Bir bütün olarak duygunun bizi yutmasına izin vermek yerine duygu ile aramıza mesafe koyarak onu daha kolay ve sağlıklı bir şekilde yaşayabilmek mümkün.

Duygularımızla yapış yapış bir ilişki halinde olup, bütün her yerimize bulaştırmak yerine, onu sadece bir duygu olarak görüp bunun doğal olduğunu kabul edebiliriz. Hayatı yaşarken duygularla sürüklenmek ve onların içinde kaybolmak yerine onlarla dans edebiliriz. Duygularla dans etmek ve müzik bittiğinde dansı bırakmak, hayatı daha keyifli hale getirebilir. #mindfulness #özfarkındalık #özşefkat